Στο live των Imam Baildi στο Fix Factory of Sound
Οι φωτογραφίες μας από το live με μουσικό χαλί το κομμάτι τους “Μουρμούρα”, που μπορείτε να ακούσετε εδώ.
Πώς γίνεται ακούγοντας τραγούδια της δεκαετίας του ’40 και του ’50 να αισθάνεσαι, πέρα από τη δεδομένη νοσταλγία και συγκίνηση που σου προκαλούν, ότι έχουν στολιστεί με έναν απίστευτο αέρα φρεσκάδας και μια πνοή εντελώς σύγχρονη; Πώς μπορεί πάνω σε μια μουσική σκηνή να ανακατευτούν τόσο αρμονικά το ρεμπέτικο με τη ραπ μουσική και με ρυθμούς της Ανατολής και των Βαλκανίων; Πώς γίνεται ο ρυθμός και η ενέργεια της μουσικής να σε παρασέρνουν σε τέτοιο βαθμό που δεν μπορείς να περιγράψεις σε λίγες μόνο γραμμές την ξεχωριστή αυτή μουσική εμπειρία που έζησες; Η απάντηση δόθηκε δυναμικά το Σάββατο 19 Δεκεμβρίου στο Fix Factory, παρέα με τους μοναδικούς Imam Baildi.
Ήταν η πρώτη φορά που τους άκουσα live και μολονότι η ιδιοφυής και ταυτόχρονα παράδοξη επιλογή του ονόματος του γκρουπ μου είχαν εξάψει την περιέργεια και ενώ είχα εντυπωσιαστεί από τις επιτυχημένες διασκευές τους πάνω σε παλιές επιτυχίες, δεν μπορούσα να φανταστώ την απίστευτη ζωντάνια και τη θεατρικότητα που βγάζουν πάνω στη σκηνή. Καθώς η ώρα περνούσε κι η ανυπομονησία εντεινόταν, κι όσο ο χώρος γέμιζε με κόσμο, συντροφιά μας κράτησε με τον μπαγλαμά και το λαούτο του, ο Αργύρης Λούλατζης, ένας ταλαντούχος τραγουδοποιός της νέας γενιάς.
Μέχρι που έφτασε η στιγμή να ανέβουν στη σκηνή οι Imam και να τα δώσουν όλα! Η ατμόσφαιρα γέμισε αμέσως από τη δροσιά και την αισιοδοξία που σου προκαλεί η μουσική τους. Η ένταση και το πάθος τους δυναμίτισαν το χώρο και το κοινό ξεσηκώθηκε από τα πρώτα κιόλας λεπτά.
Το πρόγραμμα άνοιξε με τον εκρηκτικό Mc Yinca που με την ενέργεια και το σκερτσόζικο στυλ του μας παρέσυρε αμέσως στο κλίμα της μπάντας. Ένα ξέφρενο πάρτι μόλις είχε ξεκινήσει! Στη συνέχεια, παρέα με τη μοναδική γυναικεία παρουσία του γκρουπ, τη Ρένα Μόρφη, με τη ρετρό-νοσταλγική φωνή της και μέσα από τους βαλκανικούς ήχους του σαξόφωνου του Γιάννη Δίσκου, τις λαϊκές πενιές του Αλέξη Αραπατσάκου, τις γρήγορες “κιθαριές” του Λάμπη Κουντουρόγιαννη και τη μουσική μαεστρία και καθοδήγηση των -last but first- αδερφών Φαληρέα, μοιραστήκαμε μια εμπειρία ανεπανάληπτη.
Με ανεξάντλητη πηγή έμπνευσης τους το παρελθόν, έχουν βρει έναν τρόπο μοναδικό να προχωρούν πέρα από αυτό, καθώς το παντρεύουν άψογα με σύγχρονους ήχους. Έτσι, απολαύσαμε τις «πειραγμένες» διασκευές τους που αγαπάμε και ταξιδέψαμε σε «Ακρογιαλιές δειλινά» ή και γνωστές τηλεοπτικές τους επιτυχίες, όπως η «Μουρμούρα» ή το «Χωριό μου Χωριουδάκι» κι άλλες προσωπικές τους δημιουργίες. Στο δεύτερο μάλιστα μέρος του προγράμματος, το κέφι πραγματικά απογειώθηκε!
Ένα είναι το μόνο σίγουρο: δεν θα έβλεπες κανέναν στο χώρο σε όλη τη διάρκεια της βραδιάς που να μη χορεύει, να μη χοροπηδάει, να μη διασκεδάζει. Όλοι ήταν μαγεμένοι από τον ιδιαίτερο ρυθμό τους. Χορέψαμε και τραγουδήσαμε μαζί τους από ρεμπέτικα και σύγχρονα λαϊκά μέχρι και τους πιο μακρινούς και εξωτικούς salsa και reggae ρυθμούς.
Πραγματικά δεν μπορώ να πω ότι υπάρχει κάποια στιγμή της βραδιάς που θα μπορούσα να ξεχωρίσω. Οι Imam Baildi κατάφεραν να μας υπνωτίσουν και να μας συμπαρασύρουν στο μουσικό τους σύμπαν, αποδεικνύοντας με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι στη μουσική δεν υπάρχουν σύνορα και όρια, δεν υπάρχουν ταυτότητες και είδη. Η μουσική είναι μία και ενιαία. Είναι αποτέλεσμα ρυθμού και ενέργειας, ταλέντου και φαντασίας. Όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά δηλαδή, που η μπάντα επιβεβαιώνει σε κάθε τους εμφάνιση πως διαθέτει σε υπερθετικό βαθμό.
κείμενο | φωτεινή σιδηροπούλου
φωτογραφίες | λευτέρης τσινάρης + τάσος θώμογλου
επιμέλεια | ιάκωβος καγκελίδης + αλέξανδρος κόγκας
ΔΕΙΤΕ ΣΤΟ rejected.gr ΟΛΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΚΑΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
